Μια καταρρακωμένη μητέρα πέρασε δύο εβδομάδες με τη θνησιγενή κόρη της, την γνώρισε στ’ αδέλφια της και την πήγε ακόμη και βόλτες με το καρότσι.
Τον περασμένο Ιούνιο, η 27χρονη Emma Woodhouse από το Λάνκαστερ γέννησε πρόωρα τα δίδυμα κορίτσια της, τη Jessica και τη Bella, στις μόλις 29 εβδομάδες της εγκυμοσύνης της επειδή ο ομφάλιος λώρος της Jessica έσπασε στην κοιλιά.
Ενώ η Bella επέζησε από θαύμα, η Jessica δεν τα κατάφερε παρόλο που οι ιατροί πάλευαν για 22 λεπτά να την επαναφέρουν στη ζωή.
Αλλά χάρη σε μια «ψυχόμενη κούνια», η Emma, η οποία έχει τρία μεγαλύτερα παιδιά, μπόρεσε να φέρει την Jessica στο σπίτι και να περάσει μαζί της ένα δεκαπενθήμερο φροντίζοντάς την, κάνοντάς την μπάνιο και πηγαίνοντάς τη βόλτες με τον σύζυγό της Paul.
Οι ψυχόμενες βρεφικές κούνιες γίνονται όλο και πιο δημοφιλής στα νοσοκομεία με τις μητέρες των θνησιγενών βρεφών να τις χρησιμοποιούν συνήθως μετά τη γέννησή τους και μέχρι την κηδεία τους.
Η Emma δήλωσε ότι σκοπεύει να αγοράσει Χριστουγεννιάτικα δώρα και για τη Jessica για φέτος.
“Από τη στιγμή που γεννήθηκε η Jessica, την ερωτεύτηκα, ήταν τόσο τέλεια,” είπε η Emma.
“Θέλουμε να δείξουμε στους ανθρώπους ότι μπορούν να περάσουν χρόνο με το θνησιγενές μωρό τους και να δημιουργήσουν αναμνήσεις μαζί τους.”
“Δεν πρέπει να είναι ταμπού. Το πρόσωπό της ήταν τόσο τέλειο, δεν ήθελα να την αφήσω μόνη της.”
“Αν και είχε πεθάνει, είναι η κόρη μου – και ήθελα να αφιερώσω όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο μαζί της.”
Η Emma είχε εγκυμοσύνη υψηλού κινδύνου επειδή έχει σπάνια μήτρα σε σχήμα καρδιάς, που σημαίνει ότι τα δίδυμα της ήταν πάντοτε σε κίνδυνο να γεννηθούν πρόωρα.
Μετά τον τοκετό στο σπίτι στις μόλις 29 εβδομάδες, η Emma μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο για καισαρική.
Οι γιατροί μπόρεσαν να βγάλουν με ασφάλεια την Bella, αλλά δεν κατάφεραν να επαναφέρουν στη ζωή την Jessica.
Η Emma έμαθε τα τραγικά νέα από τον σύζυγό της Paul, ότι ένα από τα κορίτσια της δεν τα είχε καταφέρει.
“Ήμουν ενθουσιασμένη όταν έμαθα ότι θα κάνω δίδυμα, αφού πάντα το ήθελα.”
“Αλλά η εγκυμοσύνη αυτή ήταν διαφορετική από την αρχή και κατάλαβα ότι κάτι πήγαινε στραβά.”
“Η καισαρική ήταν επικίνδυνη, ενώ στο σύζυγό μου δεν επετράπη να μπει μέσα στην αίθουσα. Αμέσως μετά τον ρώτησα αν ήταν εντάξει τα μωρά.”
“Ο Paul με κοίταξε και μου είπε ότι έσωσαν τη Bella αλλά δεν μπορούσαν να σώσουν τη Jessica.”
“Νόμιζα ότι ζούσα έναν εφιάλτη.”
“Είναι το πιο περίεργο συναίσθημα που έχω νιώσει ποτέ. Είχα όλη τη χαρά ενός νεογέννητου αλλά και τη λύπη της απώλειας ενός νεογέννητου. Ήμουν σε κατάσταση σοκ για μεγάλο χρονικό διάστημα.”
Η Emma και ο Paul ήταν σε θέση να επισκέπτονται την κόρη τους κάθε μέρα, να περνάνε χρόνο μαζί της και να την πηγαίνουν βόλτες στο νοσοκομείο.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης εβδομάδας, οι νοσοκόμες επέτρεψαν στην Emma και τον Paul να τοποθετήσουν τη Jessica σε ένα ψυχόμενο καλάθι προκειμένου να αποφευχθεί η αλλοίωση του δέρματός της.
“Την έχουμε σε ένα ειδικό καλάθι στο νεκροτομείο για να μη μελανιάσει.”
“Το προσωπικό ήταν εκπληκτικό, όλοι ήταν ειδικά εκπαιδευμένοι και προσπάθησαν να μας δώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες ευκαιρίες για να δημιουργήσουμε αναμνήσεις μαζί της.”
“Μας έδωσαν πολύ χρόνο όσο θέλαμε. Την συστήσαμε και στα άλλα της αδέλφια.”
“Τα μεγαλύτερα παιδιά μας χάρηκαν που τη γνώρισαν και είχαν την ευκαιρία να την κάνουν μια αγκαλιά.”
Δύο εβδομάδες μετά τη γέννησή της, οι γονείς έβαλαν στη Jessica ένα όμορφο φορεματάκι και την έβαλαν σε ένα κουτί πριν από την αποτέφρωσή της.
“Την έπλενα και χάιδευα τα μαλλιά της όπως θα έκανα και σε οποιοδήποτε άλλο παιδί μου,” είπε η Emma.
“Τραβήξαμε τις τελευταίες φωτογραφίες μαζί της και στη συνέχεια η γυναίκα από το γραφείο κηδειών ήρθε να την πάρει.”
“Δεν περνά μέρα που να μην τη σκεφτόμαστε.”
“Θα την συμπεριλάβουμε σε όλα όσα κάνουμε γιατί θέλουμε να διατηρήσουμε τη μνήμη της ζωντανή.”
“Στο πρόσωπο της Bella θα βλέπω πάντα και το πρόσωπο της Jessica.”
