Στους ατέλειωτους διαδρόμους του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, μέσα στο παιδοογκολογικό τμήμα, ο μικρός Γαβριήλ ντυμένος τσολιαδάκι και κρατώντας στο χέρι του τη γαλανόλευκη σημαία, παρέλασε για την 28η Οκτωβρίου σκορπίζοντας συγκίνηση σε ασθενείς, γονείς και προσωπικό.
Η ιστορία του Γαβριήλ δεν είναι καινούργια. Ξεκινάει σε ηλικία μόλις 3 ετών όταν διαγνώστηκε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, μια επιθετική μορφή λευχαιμίας. Η είδηση της διάγνωσης έφερε δύσκολες μέρες για την οικογένεια αλλά και για τον μικρό μας ήρωα: νοσηλείες, χημειοθεραπείες, αναμονές, πόνο. Η μητέρα του άφησε την εργασία της για να βρίσκεται συνεχώς στο πλευρό του, ενώ ο πατέρας αντιμετώπιζε σημαντικά προβλήματα υγείας γεγονός που τον εμπόδιζε να εργαστεί. Η οικογένεια, που θα έπρεπε να ζει όπως κάθε άλλη στην χώρα μας, βρέθηκε σε οικονομική και ψυχική δοκιμασία.
Όμως, παρά τις δυσκολίες, ο Γαβριήλ έδειξε κάτι σπάνιο: δύναμη που δεν την περιμένεις και ελπίδα που δεν καταλαβαίνει από ιατρικούς όρους. Όταν χτύπησε το «καμπανάκι της νίκης» στο παιδοογκολογικό, ολοκληρώνοντας τις θεραπείες του, τα χειροκροτήματα ενώθηκαν με την απέραντη χαρά μιας οικογένειας που επέστρεφε στη ζωή.
Την 28η Οκτωβρίου, όταν σε σχολεία, σε στρατώνες, σε γειτονιές η ελληνική σημαία υψώθηκε με τιμή και σεβασμό, στους διαδρόμους της παιδοογκολογικής κλινικής η σημαία υψώθηκε ψηλά από τον Γαβριήλ. Δεν ήταν απλώς μία κίνηση, ήταν η παρουσία ενός παιδιού που νόσησε, πάλεψε, και νίκησε. Ήταν η προσωποποίηση της λέξης «ήρωας», όχι αυτός που κρατάει όπλο, αλλά αυτός που κρατάει ζωή, δίνοντας σε όλους μας ένα μάθημα θάρρους και ελπίδας.
Η συμβολική του παρέλαση είναι το ξεκίνημα μιας νέας σελίδας στην ζωή του.
Δείτε το βίντεο:
