Συμβαίνει μερικές φορές η πιο αγαπημένη συνήθεια ενός παιδιού να είναι πως να σας εκνευρίσει. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν πηγαίνετε έναν περίπατο ή όταν πάτε στο σούπερ μάρκετ.
Αλλά πώς μπορείτε να κρατήσετε την ψυχραιμία σας σε αυτές τις καταστάσεις, όταν το παιδί σας αρχίζει να συμπεριφέρεται άσχημα και δεν μπορεί να ελεγχθεί;
Διαβάστε την απάντηση στην ιστορία ενός παππού που ήξερε το μυστικό για την αντιμετώπιση πολύ ιδιότροπων παιδιών.
Μια γυναίκα σε ένα μπακάλικο συνάντησε έναν παππού με τον κακομαθημένο τρίχρονο εγγονό του.
Ήταν φανερό ότι τα χέρια του ήταν γεμάτα, με το παιδί να ουρλιάζει για καραμέλες στο διάδρομο με τις καραμέλες, για μπισκότα στο διάδρομο με τα μπισκότα και το ίδιο έκανε για τα φρούτα,τα δημητριακά και τα αναψυκτικά στους αντίστοιχους διαδρόμους τους.
Εν τω μεταξύ, καθώς ο ηλικιωμένος έψαχνε για αυτά που ήθελε, έλεγε με μια ελεγχόμενη φωνή, ‘Σιγά Άλμπερτ, δεν θα είναι για πολύ.
Σιγά αγόρι μου,’ Στη συνέχεια ήρθε ένα άλλο ξέσπασμα και η γυναίκα τον άκουσε να λέει ήρεμα, ‘Εντάξει, Άλμπερτ. Δυο λεπτά ακόμη και θα φύγουμε από εδώ. Υπομονή, αγόρι μου.’
Στο ταμείο, ο μικρός φασαρίας άρχισε να ρίχνει αντικείμενα από τα καλάθια και ο παππούς είπε, και πάλι με μια ελεγχόμενη φωνή, ‘Άλμπερτ, Άλμπερτ, χαλάρωσε φίλε. Μην εκνευρίζεσαι. Θα είσαι σπίτι σε πέντε λεπτά. Μείνε ψύχραιμος Άλμπερτ.’
Πολύ εντυπωσιασμένη, η γυναίκα βγήκε έξω, όπου ο άνδρας είχε βάλει τα ψώνια και το αγόρι μέσα στο αυτοκίνητο. ‘
Ξέρετε, κύριε, αυτό δεν με αφορά αλλά είστε καταπληκτικός. Δεν ξέρω πώς τα καταφέρατε εκεί μέσα και όλη την ώρα κρατήσατε την ψυχραιμία σας ενώ με απλά, ήρεμα λόγια λέγατε ότι όλα είναι εντάξει. Ο Άλμπερτ είναι πολύ τυχερός που σας έχει παππού.’
‘Ευχαριστώ, κυρία μου’ είπε ο ηλικιωμένος ‘αλλά ο Άλμπερτ είμαι εγώ. Το όνομα του μικρού φασαρία είναι Στηβ.’
