Μαμάδες, εν δράση!
Συνάντησα πρόσφατα μια φίλη, την Άρτεμη όπου συν τοις άλλοις, μοιραστήκαμε μαζί, τις αγωνίες αλλά και τις όμορφες στιγμές που βιώνουμε στην καθημερινότητά μας, μέσα από το ρόλο μας, ως μαμάδες. Υποσχέθηκα λοιπόν να θίξω θέματα που μας απασχολούν, ρίχνοντας άπλετο φως στην σχέση ζωής που μας δένει με τα πολύτιμα κομμάτια μας, τα παιδιά μας.
Δεν είναι λίγες οι φορές που βρισκόμαστε μπροστά σε καταστάσεις που δεν έχουμε αντιμετωπίσει ξανά και που δεν έχουμε καμία ιδέα για το πως πρέπει να πράξουμε. Ενημερωνόμαστε, διαβάζουμε βιβλία, ακούμε συμβουλές αλλά η τελική απόφαση πάντα μας ανήκει εξ ολοκλήρου.
Λειτουργώντας με ένστικτο, με αγάπη ή και με λογική ποτέ δεν είμαστε σίγουρες ότι έχουμε πράξει το σωστό. Αγχωνόμαστε συνέχεια, ανησυχούμε για το πόσο σωστά μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και προσπαθούμε να καλύψουμε τις περισσότερες ανάγκες τους, παραγκωνίζοντας πολλές φορές τον εαυτό μας και τα δικά μας θέλω. Ξεπερνάμε τα όρια που νομίζουμε ότι διαθέτουμε και γινόμαστε αυστηρός κριτής των επιλογών και των μεθόδων που χρησιμοποιούμε.
Κάποιες φορές εκνευριζόμαστε, τους υψώνουμε τον τόνο της φωνής μας, χάνουμε την ψυχραιμία μας, τα αδικούμε, τα τιμωρούμε, τους στερούμε το λόγο και λόγω της θέσης μας παραμερίζουμε χωρίς δεύτερη σκέψη τις επιθυμίες τους, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια.
Μη βιαστείτε να απελπιστείτε. Πριν σας καταπλακώσει μια σωρεία από ενοχές και τύψεις, αφήστε με να σας παραθέσω κάποια από τα θετικά στοιχεία που επιμελώς κρύβονται πίσω από τις συμπεριφορές μας.
Σίγουρα όπως και αν χειριζόμαστε μια κατάσταση θεωρώ ότι οι περισσότερες μαμάδες, επιθυμούμε να πλάσουμε ένα παιδί με υγιή χαρακτήρα, με πλούσιο συναισθηματικό κόσμο, με αρχές και άπλετη αγάπη μέσα σε ένα όμορφο οικογενειακό περιβάλλον. Θέλουμε να το διανθίσουμε με όμορφα χαρακτηριστικά, με ευγένεια, επιμέλεια και καλοσύνη. Έτσι λοιπόν μπορεί κάποιες φορές η απόφαση που υπερισχύει να μην μας ικανοποιεί απόλυτα, αλλά σίγουρα την έχουμε επιλέξει γιατί αυτή πιστεύουμε ότι θα σταθεί αρωγός στην ιδιοσυγκρασία του παιδιού και θα του μεταλαμπαδεύσει γνώσεις και πολύτιμες εμπειρίες για την πορεία του στη ζωή.
Ο αγώνας των γονιών και δει των μαμάδων, είναι γεμάτος εμπόδια, κούραση, άγχη, πίεση και αγωνίες αλλά η επιβράβευση που εισπράττουμε, είναι το χαμόγελο και η ανιδιοτελής αγκαλιά που θα εισπράξουμε στο τέλος της ημέρας, λίγο πριν τα αγγελούδια μας εξουθενωμένα πάνε να κοιμηθούν.
Πάντα νιώθουμε ότι όλα όσα προσφέρουμε δεν είναι ποτέ αρκετά. Θεωρούμε ότι δεν έχουμε μοιραστεί μαζί τους αρκετό χρόνο και δεν τους αφιερώνουμε στιγμές που θα χαραχτούν στις αναμνήσεις τους. Δεν είναι έτσι, πιστέψτε με. Ποτέ δε θα νιώσουμε επάρκεια στην αγάπη μας για τα παιδιά, γιατί πολύ απλά όση και αν τους δώσουμε απλόχερα υπάρχει χώρος και για άλλη.
Είμαστε άδικοι πολλές φορές με το εαυτό μας και επικρίνουμε κάθε μας επιλογή που τα εμπεριέχει. Μετανιώνουμε για τη λιχουδιά που δε τα αφήσαμε να απολαύσουν, για το λίγο παραπάνω χρόνο παιχνιδιού που τους στερήσαμε, για την ταινία που δεν είχαν τη χαρά να δουν το τέλος της. Πολλά από αυτά που μας απασχολούν, έχουν περάσει απαρατήρητα από τα παιδιά μας και λίγο μετά τα κροκοδείλια δάκρυα που έχυσαν, διαγράφηκαν παντελώς από τη μνήμη τους… Αν πάλι έχεις διαφορετική γνώμη, άδραξε την επόμενη ανάλογη ευκαιρία που θα παρουσιαστεί και επανόρθωσε κατά το δοκούν.
Αγαπητές μαμάδες, μιας και σχολή για να μας διδάξει δεν έχει ακόμη εφευρεθεί, σας συμβουλεύω να λειτουργήσετε με το ένστικτο και με γνώμονα την αγάπη.
Χαρίστε στα παιδιά σας απλόχερα αγάπη, βάλτε όρια ρεαλιστικά και επιδιώξτε ο χρόνος που περνάτε μαζί τους να είναι ποιοτικός. Τσαλακωθείτε, παίξτε μαζί τους, ελάτε στη θέση τους πριν πάρετε αποφάσεις, αφουγκραστείτε τις ανάγκες τους, σταθείτε λίγο και ακούστε αυτά που έχουν να σας πουν, κάντε λάθη και μάθετε από αυτά, χτίζοντας με αυτόν τον τρόπο μια όμορφη και δυνατή σχέση ζωής που θα τα συντροφεύει σε κάθε τους βήμα και θα τους θυμίζει στις δυσκολίες που θα βρεθούν στο δρόμο τους, το ηχηρό παρών σας, για ό,τι χρειαστούν.
Γι’ αυτό λοιπόν μαμάδες, εξοπλιστείτε με θάρρος και δύναμη και συνεχίστε ακάθεκτες να στηρίζετε το ρόλο που η φύση μας έχει απλόχερα χαρίσει!!!!
Κατερίνα Σιδέρη
