Αν έπρεπε να περιγράψεις τη Μάνη με δύο λόγια, αυτά θα ήταν «Πέτρα και Ήλιος».
Η άγρια ομορφιά της, η πέτρα, τα χρώματα, το τυρκουάζ των νερών, οι πολεμόπυργοι. Όλα όσα χρειάζονται σε μια εξίσωση για να ζήσεις την απόλυτη εμπειρία διακοπών. Και όχι μόνο.
Κατεβαίνοντας στη λακωνική Μάνη, αν έχεις μια ωρίτσα να διαθέσεις, θα πρέπει σίγουρα να κάνεις τη διαδρομή που περιλαμβάνει και τη μεσσηνιακή Μάνη.
Υπέροχη κατάφυτη διαδρομή, κατά μήκος της θάλασσας, που όμως σιγά σιγά αλλάζει. Όσο κατευθύνεσαι προς τη μέσα Μάνη, το σκηνικό θυμίζει σεληνιακό τοπίο.
Η ησυχία, ο ήλιος, η μαγεία του ουρανού.
Όπως έγραφε ο Κωστής Παλαμάς; «Να κι οι Μανιάτες! Κι είν’ όπως είναι οι βράχοι τους: και σουβλεροί κι ολόρθοι, και ολόγυμνοι και απάτητοι και ξεμοναχιασμένοι».
Κρυμμένη ανάμεσα στα επιβλητικά πυργοχώρια, η Αλύπα. Το επίνειο της Μάνης.
Η παραλία με τα κρυστάλλινα νερά και τα λευκά βότσαλα. Η μαγεία της φύσης. Ένας μικρός κόλπος, περιτριγυρισμένος από πυργίσκους και μια ταβέρνα, η Αλύπα, που έγινε διάσημη με τα γυρίσματα της ταινίας του Τζον Κασσαβέτη Tempest και με τα γυρίσματα του διαφημιστικού για το Ούζο Πλωμαρίου.
Οι παραλίες της Μάνης είναι ξεχωριστές. Καθεμία με τον δικό της χαρακτήρα. Η Αλύπα όμως έχει κάτι μοναδικό. Σου γεννάει ένα αίσθημα σεβασμού προς το μεγαλείο της φύσης.
Λίγο παραπάνω, βρίσκεται το Νύφι.Λέγεται ότι πήρε το όνομά του, επειδή ήταν περιτριγυρισμένο από δέντρα, όπως η νύφη με λουλούδια. Δεσπόζει στην περιοχή αφού ο οικισμός είναι αμφιθεατρικά κτισμένος σε στρατηγική θέση παράλληλα προς τη θάλασσα σε πλαγιά λόφου.
Οι οικισμοί που αποτελούν το Νύφι έχουν διατηρήσει το παραδοσιακό χρώμα τους, πύργοι και πυργόσπιτα αντιμετωπίζονται οπό τους νεώτερους ιδιοκτήτες – κληρονόμους με σεβασμό και αγάπη, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων κακοποίησης και αρχιτεκτονικής αλλοίωσης. Έτσι ο επισκέπτης χαίρεται αυτά τα παραδοσιακά πυργοχώρια – αετοχώρια σκαρφαλωμένα στις πλαγιές του Σαγγιά.
